Kołowanie stada

Główne media - boleją nad tym, że w pięć lat po śmierci Jana Pawła II, nie ma już śladu po żadnym Pokoleniu JPII, a autorytetem dla Polaków stała się Doda. 
Kiedy czytam komentarz na ten temat w jakimś Onecie, to zastanawiam się czy więcej tu troski czy raczej skrywanej satysfakcji - "A widzicie Polacy, jacy jesteście bylejacy!"
Polacy - jak zapewne każdy naród - ma swoje wady i zalety, przeżywamy wzloty i upadki. Niewątpliwą też prawdą jest, że w polskich umysłach A.D. 2010 panuje niezwykły mętlik. 
W takich np. Niemczech nikt nie zatrudniłby w redakcji szanującej się gazety byłego współpracownika enerdowskiej (tj. komunistycznej) służby bezpieczeństwa STASI. Komunistyczni szpicle są przez Niemców pogardzani, nie należą do elity towarzystwa. 
Tymczasem w III Rzeczpospolitej jest zgoła odwrotnie. Obronie szpicli donoszących na kolegów, ba na małżonków - czołowe "autorytety" poświęciły wiele wysiłku i atramentu.
W RFN-ie, Stanach czy Anglii - historyk, który odkryłby nawet niewygodną prawdę o prezydencie, a jeszcze gdyby ją udokumentował faktami, byłby zapraszany na wykłady do prestiżowych uczelni, a za honoraria mógłby sobie kupić niezłą chałupę.
W Polsce historyk, który napisał znakomicie udokumentowaną książkę o Lechu Wałęsie został przez główne media zniszczony. Po nagonce, w której w roli naganiaczy wystąpiły znów "czołowe autorytety" - wylądował jako magazynier w "Biedronce", a w końcu wyjechał z "tego kraju" zdaje się, że na stypendium ufundowane przez obcy rząd.
Nie muszę dodawać, że "autorytety" szczujące na tego młodego historyka, nie wstydziły się atakować książki, której- jak sami oświadczali - nawet nie czytali!
W latach 70. wybuchła w RFN afera szpiegowska. Okazało się, że sekretarka szefa SPD współpracowała z sowieckim wywiadem. Do dymisji podał się sam szef, bo to że sekretarka została aresztowana, to chyba zrozumiałe. W normalnym  świecie nie byłoby do pomyślenia, żeby polityk, na którego znaleziono dokumenty że współpracował z komunistyczna służbą bezpieczeństwa miał czelność wypowiadać się publicznie.
Tymczasem Lech Wałęsa którego współpraca z SB w latach 70. nie budzi wątpliwości w świetle dokumentów ujawnionych przez IPN, ma czelność pozywać do sądu historyków, którzy to opublikowali. Sorry, nie LW  osobiście, ale jego córka, która poczuła się dotknięta informacjami o ojcu. W normalnym kraju media zmiażdżyłyby i córkę, i ojca i sędzinę, która uznała powództwo. W Polsce wręcz przeciwnie - wszystko jest normalnie. Zarówno córka jak o tatuś będą zażywać szacunku w różnych topk-szołach, a z nieszczęsnych "lustratorów" będą wyśmiewać się różni kabareciarze. 
Jesteśmy poddani nieustannemu mąceniu w głowach, nieustannemu zaciemnianiu prostych prawd moralnych, Polacy poddani są przez dziennikarzy i główne tzw. "opiniotwórcze" media nieustannemu "młotkowaniu", które ma im zabełtać w głowach wszystkie dotychczasowe kategorie oceny tego świata. Jest to działanie tyleż celowe, co nakręcające się potem samo z siebie. Zapewne w interesie środowisk, które przy okrągłym stole dogadywały się z komunistami leżało zatarcie moralnych granic, ale teraz to nakręca się już siłą własnej głupoty. Z zawodu dziennikarza wypychani są ci, którzy są niewygodni, ich programy albo usuwa się wprost z "ramówki" albo spycha na godziny tak późne, żeby już nikt tego nie był w stanie obejrzeć. Marginalizuje się - różnymi sposobami -  niezależną prasę. 
I tak po latach nieustannego "prania mózgu" trudno się dziwić, ze Polak ma w głowie zamęt, nie bardzo wie na kogo głosować, kto jest autorytetem i - tym chętniej zapomina o trudnych tematach i trudnych wyzwaniach, jakie stawiał przed nim nieżyjący Jan Paweł II. 
Dziennikarze biadolący - fałszywie - nad tą krótką pamięcią naszego narodu powinni zajrzeć najpierw do swojego ogródka i zastanowić się nad tym, ile sami zrobili zła niszcząc autorytety prawdziwe, a podstawiając na ich miejsca pajaców i striptizerki.