Dziadek był burmistrzem Nysy, on burmistrzem Warszawy 

Wywodzący się z Nysy Baltazar Strubicz (ok. 1590 – 1560) był pięciokrotnie burmistrzem Starej Warszawy i sekretarzem króla polskiego. Zasłyną budową spichlerza, który wielkością nie ustępował temu w Gdańsku. W nyskiej bazylice wisi epitafium upamiętniające jego przodka Hansa Strubicza, który był burmistrzem Nysy.  

Prawdopodobnie z XVI-wiecznej Nysy do Warszawy przybył ojciec Baltazara Jan (Hans?) Strubicz, który był kupcem i dorobił się znacznego majątku na handlu suknem. Rodzina posiadała kamienicę na warszawskim rynku (nr 4), a jego syn przejął po nim interesy, stając się najznamienitszym przedstawicielem rodu wśród warszawskich kupców (w stolicy mają swoją ulicę). Baltazar podczas wojny polsko – szwedzkiej (1626 – 29) zajmował się zaopatrzeniem polskiego wojska. Później zaopatrywał króla w importowane sukno i żywność. O jego pozycji świadczyło to, że na dworze króla był serwitorem, a więc wyłączonym spod prawa miejskiego. Dzięki temu nie musiał płacić podatków miejskich. 

 W 1629 r. wszedł po raz pierwszy do rady miejskiej Warszawy. W 1637 został po raz pierwszy wybrany burmistrzem Starej Warszawy, czyli terenu dzisiejszej starówki (najstarszej części miasta). Kierował miastem za czasów króla Władysława IV Wazy, którego dwór zaopatrywał w cegły i drewno potrzebne do budowy dworu w Ujazdowie. Strubicz był wybierany burmistrzem aż pięciokrotnie. Ostatni raz w 1649 r. Z ramienia miasta witał przybywających tu w 1637 roku króla Władysława IV Wazę z małżonką Cecylią Renatą. Zbudował królewskie składy soli nad Wisłą (dziś "Solec" to dzielnica Warszawy), a także wybrukował plac przed kościołem św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu. 

Warszawski patrycjusz rodem z Nysy, cały czas zajmował się handlem, mnożąc swój majątek. Interesy prowadził w Jarosławiu, Łukowie i Łowiczu. W Warszawie posiadał cztery kamienice, w tym dwie na rynku. Od miasta dzierżawił sklepy i kramy. Jego majątek był tak duży, że pozwalał mu na udzielanie pożyczek. W 1649 r. miasto było mu winne 4466 zł. 
Strubicz zasłynął budową w 1633 r. spichlerza w Warszawie, który nie ustępował rozmiarem temu w Gdańsku. Spichlerz wznosił się prawie nad samym brzegiem Wisły. 
Budowla przetrwała wszelkie zawieruchy, aż do powstania warszawskiego. Od początku XIX w. pełniła funkcję kamienicy, a w międzywojniu znajdował się tam dom profesorów Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas powstania dom profesorów stał się niezdobytą twierdzą, obsadzoną przez żołnierzy 104 Kompanii Związku Syndykalistów Polskich Zgrupowania AK „Róg”. Po upadku powstania dom był całkowicie wypalony. W trakcie odgruzowywania i odbudowy odnaleziono tablicę erekcyjną spichlerza z herbem Strubiczów z 1633 roku, którą umieszczono w elewacji odbudowanego budynku.# 
 

Źródło
https://www.ipsb.nina.gov.pl/
Historia Warszawy cegłą pisana