Rzeczpospolita folwarczna

Nie wyjaśnione są, w zasadzie, powody, dla których ludzie czasem popełniają samobójstwa. Nie wiadomo też dlaczego niektóre narody (np. Węgrzy) mają w tej dziedzinie wysokie wskaźniki.  
Zapewne nikt nigdy nie dojdzie przyczyn, dla których Jarosław Kaczyński  postanowił dokonać harakiri swojej partii.  Ciach – poleciał Migalski – intelektualista zwerbowany do PiS przed wyborami europejskimi, drugie cięcie - zawieszona organizacja pomorska z Kurskim i Cymański, i kolejne rozprucie brzucha i leci wczorajsza faworytka – Elżbieta Jakubiak – szef gabinetu prezydenta, była minister sportu. Wszystko to w ciągu  dwóch tygodni.
Nie trzeba być specjalistą od public relations żeby nie zauważyć, że taka czystka natychmiast obniży i tak niewysokie notowania partii. W dodatku decyzje Prezesa PiS stwarzają wymarzoną dla Platformy „osłonę” do forsowania najbardziej niepopularnych decyzji: podwyżek podatków czy bezczelnego przejmowania publicznych mediów. W czasie kiedy wszyscy zajmują się losem Jakubiak, nikt nie ma głowy do komentowania wzrostu cen benzyny i żywności. 
W ten sposób Jarosław Kaczynski oddaje Tuskowi nieocenione usługi własnymi rękami niszcząc to, co udało mu się osiągnąć po tragedii smoleńskiej i w czasie kampanii prezydenckiej.
Jednak nie kwestie taktyki są w tej kolejnej odsłonie dramatu pt.: „Ja tu rządzę!” najważniejsze.  Otóż prezes PiS dokonując bezceremonialnych czystek i wyrzucając wczorajszych partyjnych liderów, odsłania (być może nieświadomie) prawdziwą strukturę życia publicznego w III RP.  Struktura ta, jako żywo przypomina folwark, którego pan czy ekonom może dowolnie traktować parobków.  Kto bardziej układny – pochwalić, kto krnąbrny – batem po łbie i za bramę! 
Decyzje prezesa ukazują folwark w PiS, ale przecież inne partie nie różnią się tu w żadnym stopniu.  Dyktatura szefa w najlepsze ma się w PO, gdzie Tusk mógł wedle widzimisię wywalić Zytę Gilowską czy Jana Rokitę, a także w drugorzędnych dziś SLD i PSL, gdzie co najwyżej zamiast jednego dyktatora mamy do czynienia z jakimś „dyrektoriatem” czy spółdzielnią.
Nie tylko zresztą partie mają strukturę folwarku inne sektory życia publicznego podobnie. Z tą jedynie różnicą, że najczęściej jednego dyktatora (ekonoma) zastępuje tu koteria, „grupa trzymająca władzę”. Tak jest w sądach, gdzie koteria sędziów decyduje o dopuszczeniu do zawodu, w prokuraturze czy polskiej nauce.
Nie trzeba oczywiście dodawać, że z demokracją, europejskimi standardami, sprawiedliwością i sprawnością czy wręcz z wolnością obywatelską nic ta sytuacja nie ma wspólnego. Jak ma obywatel realizować swoje święte prawo do udziału w życiu publicznym, kiedy zamiast kompetencji i społecznego poparcia o jego miejscu decyduje wola właściciela folwarku i dobre relacje z panem?
W tym kontekście trzeba by spojrzeć hasło „IV Rzeczpospolitej”, które wymyślone przez polityka PO Pawła Śpiewaka, przylgnęło do PiS-u i okresu w którym bracia Kaczyńscy rządzili Polską. 
Sądząc po obrazie partii kierowanej przez prezesa Kaczyńskiego, sama zasada folwarczności nie jest przez niego kwestionowana. Skoro lider PiS nie widzi niczego niestosownego w samym modelu folwarku, to również nie folwarczność III RP mu przeszkadzała. Nie to, że życie publiczne zostało zawłaszczone przez koterie, a raczej fakt że to nie są „nasze koterie”. Trzecią od czwartej Rzeczpospolitej widocznie w opinii Prezesa PiS różniło jedynie to, kto stoi na czele folwarku. Jak „Prezes”, to w porządku, jak „Tusk” – to niedobrze.
Jarosław Kaczyński,  pretendujący do roli przywódcy Polaków i jednocześnie stosujący te same metody, których Polacy w istocie nienawidzą, nie ma szans na zbudowanie partii, która może odebrać władzę „liberałom”. Już zresztą widać, że zmarnowany został wielki potencjał społeczny, który ujawnił się po tragedii smoleńskiej. Ostatnie decyzje prezesa Kaczynskiego, każą się zastanowić czy w ogóle chce on jeszcze rządzić czy raczej zamierza na stanowisku prezesa opozycji dotrwać do emerytury?