Trwałość rur PCV – jak długo wytrzymują w instalacji?

Rury z polichlorku winylu stały się standardem w instalacjach kanalizacyjnych dzięki korzystnemu stosunkowi jakości do ceny oraz wysokiej trwałości. Inwestorzy planujący budowę lub remont często pytają o rzeczywistą żywotność tych materiałów i czynniki wpływające na ich degradację. Producenci deklarują długoletni okres użytkowania, jednak rzeczywista trwałość zależy od wielu czynników, w tym jakości materiału, warunków eksploatacji i prawidłowości montażu. Ile lat można bezpiecznie użytkować rury PCV i co wpływa na ich żywotność?

Producenci rur kanalizacyjnych PCV deklarują żywotność swoich produktów na poziomie od pięćdziesięciu do nawet stu lat przy prawidłowej eksploatacji. Takie długie okresy użytkowania zostały potwierdzone badaniami laboratoryjnymi, w których próbki materiału poddawane są przyspieszonemu starzeniu w kontrolowanych warunkach. Symulacje te pozwalają przewidzieć zachowanie materiału w długim okresie czasu na podstawie obserwacji zmian jego właściwości w krótszym czasie przy zwiększonych obciążeniach.

Warto jednak pamiętać, że deklarowana żywotność dotyczy materiału eksploatowanego w warunkach optymalnych, zgodnie z zaleceniami producenta. W praktyce rzeczywista trwałość instalacji może się różnić w zależności od wielu czynników środowiskowych i użytkowych. Niemniej doświadczenia z instalacji wykonanych kilkadziesiąt lat temu potwierdzają, że rury PCV rzeczywiście mogą służyć przez bardzo długi czas bez utraty swoich właściwości. Pierwsze instalacje z PCV wykonane w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wciąż funkcjonują bez większych problemów.

Temperatura eksploatacji ma kluczowy wpływ na żywotność rur PCV. Przy normalnej temperaturze pokojowej i okresowym przepływie ścieków o temperaturze do sześćdziesięciu stopni Celsjusza, materiał zachowuje swoje właściwości przez dziesiątki lat. Ciągłe narażanie rur na temperaturę bliską maksymalnej dopuszczalnej może skrócić ich żywotność poprzez przyspieszone starzenie się tworzywa. Szczególnie niekorzystne jest długotrwałe oddziaływanie temperatur przekraczających deklarowane parametry, które może prowadzić do odkształceń i osłabienia struktury materiału.

Niskie temperatury również mają wpływ na właściwości PCV. W warunkach ujemnych materiał staje się bardziej kruchy i podatny na pękanie przy obciążeniach mechanicznych. Rury prowadzone w nieogrzewanych pomieszczeniach lub na zewnątrz budynku mogą być narażone na uszkodzenia podczas mrozów, zwłaszcza jeśli dodatkowo poddane są uderzeniom lub naciskom. Z tego powodu instalacje zewnętrzne powinny być odpowiednio izolowane lub prowadzone poniżej głębokości przemarzania gruntu.

Promieniowanie ultrafioletowe jest głównym wrogiem polichlorku winylu. Długotrwała ekspozycja na bezpośrednie działanie promieni słonecznych powoduje degradację powierzchni rury, przejawiającą się kruchością, pożółknięciem i pękaniem. Proces ten zachodzi stosunkowo szybko, już po kilku miesiącach intensywnego nasłonecznienia widoczne są pierwsze oznaki degradacji. Z tego powodu rury PCV przechowywane na placu budowy powinny być chronione przed słońcem poprzez nakrycie folią lub plandeką.

Instalacje zewnętrzne prowadzone nad ziemią wymagają ochrony przed UV poprzez malowanie specjalnymi farbami zawierającymi filtry UV lub umieszczenie w osłonach i kanałach. Rury prowadzone wewnątrz budynków, ukryte w ścianach, stropach lub szachtach są naturalnie chronione przed tym zjawiskiem i mogą służyć przez dziesiątki lat bez żadnych oznak degradacji spowodowanej promieniowaniem. Dlatego w zastosowaniach wewnętrznych trwałość rur PCV jest znacznie wyższa niż w aplikacjach zewnętrznych.

Szeroka oferta rur PCV dostępna jest na https://www.bricoman.pl/artykuly-hydrauliczne/kanalizacja-wewnetrzna/rury-i-ksztalki-fi-110/