Zostań szachowym mistrzem 2024

Turniej szachowy dzieci i młodzieży w Niemysłowicach to cykl trzech zawodów, z których liczą się dwa najlepsze. Rokrocznie rozgrywany w marcu. Ma już historię sięgającą zarania dziejów, ale nikomu jeszcze nie udało się zostać tym tytułowym szachowym mistrzem. Wierzę jednak, że przyszły mistrz już znajduje się na sali gry.

Kto to taki? Może Narek Hovhannisyan, Czech z Armenii, który wygrywa grupę B z kompletem punktów, po czym w następnym tygodniu przenosi się do starszej grupy i... prawie ją też wygrywa, gdyby nie nasz Maciej Wilman, który go zatrzymuje w ostatniej chwili.
A może właśnie Maciek Wilman lub kroczący za nim nieustępliwie Kacper Kraska (obaj Gekon Nysa), którzy zanotowali w pierwszych zawodach podwójne zwycięstwo?
Może do uciekającego ekspresu do szachowej sławy zdąży wskoczyć Piotr Jabłoński (Gekon Nysa), który wygrywa drugie zawody?
A może ktoś z najmłodszych - Amelia Urbańska, Lena Szelwach, Natalia Nowacka albo Julia Żelazny, która w swym pierwszym turnieju w życiu od razu została najlepszą dziewczyną w stawce?
Ponieważ chwilowo gdzieś zapodziałem kulę do przepowiadania przyszłości, pytanie pozostanie otwarte. Powiem tylko, że wszyscy oni znaleźli się w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie. Tuż przed drzwiami z napisem: „Wiedza, emocje, zabawa, samodoskonalenie, sława”. Wystarczy nacisnąć klamkę...
Młodzi szachiści zostali podzieleni na cztery grupy. W najmłodszej, przedszkolnej, nie mamy przedstawicieli, gdyż u nas nie można prowadzić zajęć szachowych w przedszkolach. Za to w Czechach można, więc Czesi wygrywają wszystko, co jest do wygrania. Gekon Nysa rozpoczyna zmagania od pierwszoklasistów. Nie dla nas fajerwerki grupy A, ale B, C i D to co innego. I właśnie w tej ostatniej odpalił Piotrek Jabłoński, wygrywając wszystko. Ot tak, znienacka. Piotrek gra solidne, pozycyjne szachy, co w tym turnieju dawało mu przewagę już po debiucie. To bardzo ważne, bo obecnie przygotowanie debiutowe juniorów, oparte na analizach programu szachowego Stockfish, może przypominać nawet to arcymistrzowskie. Trudno wyjść z początkowej fazy partii szachowej z czymś więcej niż 0,3-0,4 punktu (1 punkt to wg skali Stockfisha pionek przewagi). 0,6 to już wielki sukces. Ale najważniejsze, by wiedzieć, co z tym 0,3-0,4 potem zrobić. A Piotrek wie, co udowodnił aż 7 razy.
W szachach, jak w każdym innym sporcie, można faulować. Repertuar nieczystych zagrań jest przebogaty, jak ludzka wyobraźnia. Na szczęście są jeszcze sędziowie. Częstą zagrywką, którą stosują dzieci, jest proponowanie remisu w gorszej lub beznadziejnej sytuacji z jednoczesnym wyciągnięciem ręki. Zaaferowany partią młody szachista czasem bezwiednie uściśnie rękę, a potem zły na siebie rozpacza.
Niekiedy ta zagrywka przyjmuje jeszcze bardziej bezczelną formę. Oto nasz Kacper Nowakowski docisnął jednego Czecha i na ruch przed matem tamten wyciągnął rękę. Kacper ją uścisnął i spokojnie ułożył szachy. Przy wpisywaniu wyniku u sędziego wybuchła awantura, bo Czech stwierdził, że wyciągając rękę, zaproponował remis! Fakt proponowania remisu na ruch przed matem jest obrzydliwy i u dorosłych właściwie się nie zdarza. Dzieci to co innego. Korzystając z tego, że figury są już ustawione, Czech obstawał przy swoich racjach. Wybuchła awantura. Na szczęście przy partii był akurat sędzia i sytuację widział. Wybieg się nie udał.
Kolejny już raz turniej dowiódł, jak popularne są szachy wśród dzieci. Dzieci uwielbiają grać, wystarczy tylko im tę grę umożliwić. Pełna sala młodych szachistów. Sportowe emocje, umysłowy wysiłek, ale też satysfakcja. Sport w najszlachetniejszym wydaniu.

Wyniki końcowe

Konrad Szcześniak