Dorzynanie katolickiej watahy

Znana skandalistka, feminazistka, zwolenniczka aborcji – Kazimiera Szczuka, brylowała w tabloidach i w śmieciowych reality-show różnych Wojewódzkich. W jednym z tych programów Szczuka  wydrwiła niepełnosprawna dziewczynkę Madzię Buczek, założycielkę „Podwórkowych Kółek Różańcowych”  Radia Maryja.  Po tym programie do Instytutu Badań Literackich, gdzie Szczuka jest zatrudniona napłynęło mnóstwo listów protestujących przeciwko jej brutalnemu atakowi na niepełnosprawną osobę. Ale oczywiście nikt nie odważy się zwolnić Kazi z zajmowanego stanowiska. Pochodzi bowiem z ustosunkowanej polsko-żydowskiej rodziny, związanej z nowym edstabliszmentem. Jej ojciec – adwokat - wspierał KOR, zna Michnika, Kazia może więc spokojnie brać kasę z IBL chociaż – zgodnie z powszechną opinia jej koleżanek z pracy, na polu naukowym nie ma żadnych osiągnięć i po prostu „blokuje etat.” 
Po wybrykach na antenie Kazimiera Szczuka zniknęła na jakiś czas z publicznej telewizji, co w zapewne, na jakiś czas podniosło poziom TVP.
Teraz po sukcesie Palikota Kazia wychynęła z gejowskich, warszawskich klubów i udzieliła wywiadu tygodnikowi „Wprost”, którego redaktorem jest redaktor Tomasz Lis.  
Cóż nam obwieściła Kazimiera Szczuka w epoce naznaczonej Palikotem? Otóż stwierdziła, ze ci wstrętni mężczyźni katolicy biją niepełnosprawne osoby, znęcają się nad matkami niepełnosprawnych dzieci i emigrantami.  Oto cytat z wypowiedzi Szczuki, przytoczony na Onecie:
„- Mężczyźni wciąż piją i biją, mimo katechezy i niedzielnych mszy. Nie jest u nas łatwo być emigrantem, osobą niepełnosprawną czy matką upośledzonego dziecka – powiedziała w rozmowie z Piotrem Najsztubem z "Wprost" Kazimiera Szczuka.”
Jestem jak najdalszy od jakiejś nienawiści rasowej, narodowościowej czy wypływającej z orientacji seksualnej. Niech se ta każdy żyje jak chce! 
Ale kiedy wyraźnie zwichrowana osoba jaką jest Kazimiera Szczuka, uzyskuje status publicznego autorytetu, a każdą wypowiedzianą przez nią bzdurę – byle była wymierzona w tradycyjne wartości, a zwłaszcza w kościół katolicki, nagłaśniają główne media , portale internetowe, a zaprzyjaźnione telewizje udostępniają antenowy czas takim osobom, zaczynam się zastanawiać czy czasem spiskowa teoria nie jest spiskową praktyką?
No bo z drugiej strony z telewizji publicznej wycięto wszystkich dziennikarzy, którzy pokazywali świat z innej perspektywy, mieli odwagę zadawać różnym Szczukom niewygodne pytania, które obnażały ich ignorancję i zwichrowanie. Tymczasem głos Szczuk, Palikotów i innych, którzy postanowili robić karierę na atakowaniu chrześcijaństwa jest nagłaśniany, celebrowany i wtłaczany na wiele sposobów do głów odbiorców. 
Coś mi ta sytuacja przypomina. Już tak było w komunizmie, w którym oficjalna propaganda próbowała walczyć z katolickim światopoglądem, a głos katolickich intelektualistów i artystów był sekowany przez cenzurę. Wojujących ateistów zatrudniano na uczelnianych etatach, żeby studentom wykładali „filozofie marksistowską”, a każdy kto się przyznawał do przekonań religijnych mógł zapomnieć o zawodowej karierze.   
Przykład Kazimiery Szczuki – ale przecież nie tylko, bo takie „autorytety” opanowały telewizje, większość radiostacji, a pisma głównego nurtu w najlepszym wypadku wtłaczają do głów kolorowa breję, w najgorszych wprost – jak Urbanowskie „NIE” niszczą u odbiorców szacunek do chrześcijaństwa, kościoła i całego bagażu cywilizacyjnego, który przecież na chrześcijaństwie został zbudowany. 
Trudno mi oprzeć się wrażeniu, że komunistyczna ideologia w jej zamiarze zniszczenia religii, jako przeszkody do stworzenia nowego człowieka (całkowicie wyzwolonego z tradycji) nie zginęła w 1989 r. i że na nowym etapie przyjęła nowe, skuteczniejsze metody działania. 
Sukces wyborczy Palikota wyraźnie ich zachęcił. Stąd nowy atak Kazimiery Szczuki, we „Wprost”. Szczuka i jej środowisko przystąpiły jak widać, do „dorzynania katolickiej watahy”. Zobaczymy jakie odniosą w tym sukcesy?