Między mesjanizmem, a łajdactwem

Reakcja wszystkich polskich mediów i stojących za nimi ośrodków politycznych na wydarzenia białoruskie jest taka sama. Walczymy z reżimem Łukaszenki, pomagamy Białorusinom w walce z okrutnym reżimem – tak jak nam kiedyś, za czasów komuny pomagał Zachód. Bo przecież walka „za wolność waszą i naszą” to nasza narodowa tradycja.

Odwołanie się do mesjanizmu, który wraz wierszami niejakiego Adama Mickiewicza  wyssaliśmy z mlekiem matki, jest skutecznym zabiegiem propagandowym, zwłaszcza kiedy telewizje pokazują ludzi bitych przez milicję, a wszyscy eksperci i politycy mówią o „brutalnym reżimie” i nawołują do powtórzenia wyborów prezydenckich. Konia z rzędem temu, kto potrafiłby wytłumaczyć przeciętnemu polskiemu widzowi, że sprawy nie mają się tak prosto.
Propagandyści wszelkich maści mogą wszak liczyć na króciutką pamięć współczesnego widza niepamiętającego tego, co pakowały mu do głowy media jeszcze miesiąc-dwa temu.  Oto bowiem po wyborach prezydenckich w Polsce, w których wygrał Andrzej Duda, media sprzyjające Platformie też utrzymywały, że wybory były „nieuczciwe”, a do Sądu Najwyższego wpłynęło kilkaset protestów mówiących o fałszerstwach wyborczych.
Nie tak dawno słyszeliśmy wypowiedzi opozycyjnych polityków, którzy wręcz mówili o tym, że wybór Dudy był na wskroś niedemokratyczny.
No więc jak to? Sami mamy u siebie problemy z demokratycznymi wyborami, a wyruszamy na wojenkę by zaprowadzić demokrację na Białorusi?
A brutalność policji! Czyż to nie było u nas – i to w ostatnich miesiącach -przykładów zupełnie nieuzasadnionych zatrzymań przeciwników rządu naszego miłościwie nam panującego? A ta dziewczyna co jeździła pod radiową „Trójką” na rowerze i została wciągnięta do policyjnej suki? A te panie co chodziły w koszulkach z napisem „Konstytucja” i zostały zatrzymane? Albo nawet ostatnio ci demonstranci z lgbt, których policja dosyć – powiedzmy – energicznie przyduszając do gleby aresztowała. Czy to nie były przypadki „brutalności” policji? No były, bo policja na całym świecie - również w tak demokratycznych krajach jak dajmy na to Francja czy ojczyzna wolności – Stany Zjednoczone jak już pałuje, to nie oszczędza sił. Dlaczegożby milicjanci w Mińsku mieliby być jakimiś wyjątkami?
Żeby było jasne – nie bronię reżimu Łukaszenki, ani białoruskiej milicji i nie usprawiedliwiam brutalności „stróżów prawa”  nigdzie na świecie. Ale w jednolitych  komentarzach naszych „mędrców od nawozów i od świata” na temat wydarzeń na Białorusi, ewidentna jest podwójna moralność i brak jakiegokolwiek obiektywizmu.  Ten „mesjanizm” jakim przepojone są owe gawędy tchnie na milę obłudą i fałszem. Ale nie tylko dlatego, że jakbyśmy porównali tamtejszą demokrację z naszą to nie wiem czy mamy jakiś mandat do pouczania Białorusinów. 
Jednak w tym całym zgodnym chórze potępiaczy pojawił się głos prawdy. Wypowiedział go w wywiadzie dla Polsatu były minister Witold Waszczykowski. Waszczykowski opowiedział otwartym tekstem o swoich rozmowach z Łukaszenką na początku ubiegłej kadencji. - Namawiałem go  - mówił, żeby wybrał wariant Jaruzelskiego. Niech się dogada z opozycją, niech im coś da, jakieś koncesje i wtedy będzie bezpieczny. 
Opisuję wypowiedź naszego ministra z pamięci własnymi słowami, ale sens był właśnie taki.  Dogadaj się z opozycją, skorumpuj ich i zrób to co zrobił Jaruzelski.
A co zrobił Jaruzelski? Ano dogadał się, dopuścił do władzy spolegliwą część opozycjonistów, a następnie pozwolił przejąć za bezdurno zachodnim firmom polską gospodarkę, finanse, banki itd.itp. 
Łukaszenka nie chce tego zrobić. Nie chce oddać „obrońcom wolności” ani znakomitej firmy „Biełaz” zajmującej na świecie 30% rynku ciężkich maszyn transportowych, ani firmy MTZ sprzedającej 74 tys. traktorów. Chociaż przecież mógłby to zrobić bo transportery produkuje amerykański  Catepillar, a traktory Niemcy. 
A ten dyktator uparł się, że na tym będą zarabiali Białorusini. No i jakże takiego nie obalać?