Święta Rita od spraw beznadziejnych

W maju 2021 roku miejsce kultu św. Rity w Głębinowie zostanie podniesione do rangi sanktuarium diecezjalnego. W tutejszym kościele pw. św. Urbana od pięciu lat czczone są relikwie św. Rity z Cascii, do której o wstawiennictwo w sprawach beznadziejnych modlą się każdego 22 dnia miesiąca wierni nie tylko z diecezji, ale także z zagranicy. W listopadzie gdy częściej niż kiedykolwiek myślimy o Wszystkich Świętych przybliżymy naszym czytelnikom postać św. Rity oraz okoliczności, w których jej relikwie trafiły do parafii w Głębinowie. 

Z pewnością nie będzie przesadą stwierdzenie, że św. Rita jest jedną z najpopularniejszych świętych Kościoła. Bo tak jak wszyscy wierni wiedzą, że w momencie, gdy czegoś nie możemy odnaleźć i bezskutecznie tego szukamy to niezawodna jest modlitwa do św. Antoniego, tak do św. Rity zanosimy modlitwy w sprawach beznadziejnych.
W kościele w Głębinowie najpierw zaczęto odprawiać nabożeństwa do św. Rity i z każdym miesiącem liczba wiernych biorących w nich udział powiększała się. Ks. proboszcz Przemysław Sień przyszedł do parafii w sierpniu 2014 roku, a nabożeństwa były odprawiane od listopada. Zaczęto rozmawiać na temat ewentualnych zabiegów o sprowadzenie relikwii św. Rity z księdzem biskupem, który był do tego bardzo przychylnie nastawiony. Z Głębinowa wyszła więc pisemna prośba - za pośrednictwem augustianów z Krakowa - do sióstr augustianek w Cascii, u których znajdowały się relikwie św. Rity o przekazanie fragmentu tuniki, w której została pochowana. Raz na rok biskup otwiera bowiem trumnę i wycina malutki jej fragment.
Siostry z Cascii, może nie sceptycznie, ale z wielką rozwagą podchodzą do tego tematu. Skoro jednak w diecezji opolskiej nie było jeszcze relikwii były więc przychylne do prośby nastawione. W ten sposób fragment tuniki św. Rity jest zarówno w Krakowie jak i w Głębinowie. Dodajmy, że ciało świętej Rity jest zachowane w całości, nie rozłożyło się, mimo że od jej śmierci minęło ponad 600 lat. Można zobaczyć ciało świętej będąc w jej sanktuarium. Cascia jest bardzo dużym ośrodkiem kultu, który można porównać do naszej Częstochowy. Tamtejszy klasztor i bazylika św. Rity są ogromne, pięknie położone na wzgórzu, na które można wjechać schodami ruchomymi. To ważne dla osób starszych i chorych. To miejsce bardzo licznie odwiedzane przez wiernych.
Parafia, do której trafia fragment szat św. Rity musi być wyjątkowa i musi na nią „zasłużyć”. Fragment tuniki przyleciał samolotem do Krakowa, a parafianie z Głębinowa stamtąd ją odebrali. To była wiosna 2015 roku, a do kościoła wprowadził relikwie biskup w uroczystość odpustową 22 maja. Jest to główny dzień wspomnienia św. Rity - data jej narodzin dla nieba. Wierni dowiadywali się, że w Głębinowie znajdują się relikwie za pomocą poczty pantoflowej i to do tego stopnia, że nie mieścili się w kościele na comiesięcznych nabożeństwach, które odbywają się 22 dnia każdego miesiąca. Z kolei, jeśli chodzi o odpust parafialny to bierze w nim udział ponad tysiąc osób, ołtarz jest ustawiony na zewnątrz, nad brzegiem jeziora. Ludzie przyjeżdżają tutaj z przeróżnych miejsc zarówno z Polski jak i z zagranicy. Są wierni z Czech, Niemiec, z Wielkiej Brytanii.
W Głębinowie jest wiele świadectw uzdrowień duchowych i fizycznych. Niektóre z tych świadectw są złożone przez lekarzy. Np. jedna z lekarek miała w swojej rodzinie chorujące dziecko, które doznało uleczenia. Medyczka stwierdziła, że z punktu widzenia lekarza nie jest w stanie tego wytłumaczyć...
Św. Rita mocniej jest znana od kilkunastu lat, ale w ostatnich latach jej kult bardzo silnie się rozwija. Może, dlatego że ludzie mają coraz więcej problemów - w tym też takie, które wydają się być beznadziejne...

Jedno ze świadectw uzdrowienia (tekst ze strony internetowej o kulcie św. Rity w Głębinowie) przekazane na piśmie ks. proboszczowi zostało odczytane w czasie nabożeństwa 22.02.2016 r.
Św. Rito patronko od spraw trudnych i beznadziejnych przyjechałam dziś do Ciebie podziękować za powrót do zdrowia Agaty, za Twoje u Boga wstawiennictwo. Miesiąc temu klęczałam u Twoich stóp i prosiłam o zdrowie dla Niej, by obudziła się po ciężkiej operacji. Agatka jest młodą głuchoniemą dziewczyną, żoną Tomka, a od półtora roku mamą Marcelka. Sylwestrowy dzień cała rodzinka postanowiła spędzić ze swoimi przyjaciółmi w Bielsku. Podczas karmienia synka poczuła się bardzo źle i straciła przytomność. Wezwano pogotowie i przewieziono Ją do szpitala na oddział neurochirurgii, gdzie stwierdzono tętniaka mózgu. Po 6-godzinnej operacji ku wielkiej radości najbliższej rodziny udało się lekarzom usunąć zmianę w głowie. Zaczęło się czekanie na odzyskanie przytomności, na jakikolwiek znak potwierdzający, że mózg pracuje prawidłowo, a operacja się udała. O zabiegu i stanie Agatki dowiedziałam się od Jej mamy, która prosiła mnie o pomoc. Wiedziałam, że tylko modlitwa i zawierzenie Jej osoby Bogu może zdziałać cuda. Św. Rita jest moją ukochaną Świętą, do Niej przychodzę ze swoimi kłopotami, małymi i tymi, których po ludzku ogarnąć się nie da. Każdego dnia prosiłam Ją, aby wstawiała się u Boga o zdrowie dla Agatki, o powrót świadomości i siłę dla Jej najbliższych. Będąc tutaj miesiąc temu na rekolekcjach pod patronatem św. Rity szczególnie zawierzałam Agatkę Bogu. Wiedziałam, że to kwestia czasu i wszystko będzie dobrze. Cieszył nas każdy najmniejszy znak poprawy zdrowia - otwarcie oczu, odłączenie od respiratora, pierwszy samodzielny oddech. Lekarze jednak twierdzili, że są to tylko bezwarunkowe odruchy i na tym etapie może żyć jeszcze długo, a my mamy raczej nie spodziewać się już niczego więcej. Agata była w stanie śpiączki, a jej mózg spał. Przewieziona do szpitala w Opolu, a następnie do Rept na Śląsku poddawana była leczeniu i intensywnej rehabilitacji. Lekarze jednak nadal bezradnie rozkładali ręce, a uratować Ją mógł tylko cud. 14 lutego otrzymałam od mamy Agaty wiadomość o Jej przebudzeniu po 45 dniach śpiączki. Jakaż była moja radość gdy usłyszałam, że Jej pierwszym "wymiganym" zdaniem było - "Kocham Cię Tomku, jak Marcelek?". Wiedziałam już wtedy, że wszystko jest na najlepszej drodze, mózg pracuje, a Agata powraca do zdrowia. Ta droga będzie jeszcze bardzo długa pełna żmudnej rehabilitacji, ale z nadzieją na lepsze i pełny powrót do życia. Jestem przekonana, że dzięki modlitwie wielu ludzi i mojemu zawierzeniu Jej osoby św. Ricie Pan Bóg w cudowny sposób Ją uzdrowił.
Wdzięczna Bogu za cud uzdrowienia Agnieszka