Powódź 2024. Dramat mieszkańców Białej Nyskiej

Biała Nyska jest jedną z wiosek w naszej gminie, której mieszkańcy ucierpieli najbardziej w powodzi. Kiedy byliśmy tam w środowy ranek nie było chyba domostwa, w którym nie trwało czyszczenie ze szlamu, wyrzucanie wyposażenia domów, które znalazły się pod wodą. Każda rodzina to tutaj osobny dramat ludzki.

 - Mamy małe dzieci – dwuletnią i 4–miesięczną córkę, więc wcześniej wywieźliśmy je w bezpieczne miejsce, a sami do północy w sobotę wynosiliśmy co się dało na piętro, a to czego nie mogliśmy układaliśmy jedno na drugim – mówią państwo Szeremeta. Z tego co było na samym dole nic nie ocalało, bo wody mieliśmy po pas, więc ustawianie czegoś na czymś niewiele dało. I wszystko nowe, bo pół roku temu wprowadziliśmy się do tego domu. Teraz wszystko trzeba skuwać, suszyć, żeby zdążyć przed zimą. Jeszcze nie wiemy, co z piecem centralnego ogrzewania, bo jest jeszcze niżej niż część mieszkalna parteru. Pewnie też do wyrzucenia. Nie mamy słów. Tylko płakać się chce… - mówi młode małżeństwo. 

Elena Cegieła przeżyła w ostatnich dniach podwójny dramat. – Mój mąż zmarł w szpitalu w piątek przed powodzią – mówi płacząc. - Do dzisiaj nie mogłam go pochować (przypomnijmy, że byliśmy u mieszkańców Białej w środę). Mamę udało się zawieść do brata, ale ona chce wracać, bo tutaj jest jej dom. A do czego ona może wracać jak żadne pomieszczenie nie nadaje się do zamieszkania?! Cały parkiet odpadł, łazienka nie nadaje się do użytku i co najgorsze, woda do nas cały czas napływa. Samochód też zalało. Wał na rzece Białce jest przerwany i cały czas leje się do ans woda!  

Idziemy na ul. Bukową. W każdym domu praca wre, bo każdy dom to osobna tragedia składająca się na jedną wielką tragedię wsi. Na drodze leży muł miejscami sięgający do kolan. Mieszkańcy myją, spłukują, wynoszą… Widać smutek, zmęczenie, przygnębienie. Każdy z nich wstępnie myśli o stratach, które poniósł, o swoim miejscu pracy. Wiele miesięcy minie zanim sprzątanie się zakończy. Mieszkańcy jednak nigdy nie zapomną strachu, braku jakiejkolwiek informacji i zainteresowania ich losem przez władze.