Dwa słowa, ale od serca. Wywiad z ks. Przemysławem Seniem, kustoszem sanktuarium św. Rity w Głębinowie

Rozmowa z ks. Przemysławem Seniem, kustoszem sanktuarium i proboszczem parafii św. Urbana w Głębinowie.

„Nowiny Nyskie” - Czy w dzisiejszych czasach, kiedy ozdoby świąteczne pojawiają się w sklepach natychmiast po Wszystkich Świętych, gorączka przedświątecznych zakupów trwa dwa miesiące i z każdym dniem przybiera na sile można się w tym nie zatracić i przygotować na ten szczególny czas nie tylko ciało, ale i ducha? 
Ks. Przemysław Seń - Na pewno nieco inaczej trzeba nam spojrzeć na te przygotowania w dzisiejszych czasach i odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości. Wykorzystajmy to, że te ozdoby już w listopadzie zapowiada nam Boże Narodzenie. Im więcej będzie czasu przygotowań, tym lepiej przygotujemy ducha. Nie rozpaczajmy, że żyjemy w takiej, a nie innej rzeczywistości.
Bardzo pięknie o przygotowaniu ducha mówią nam symbole, które zapowiadają nam Boże Narodzenie a potem towarzyszą nam przez ten okres. Choćby symbol choinki, który sięga do historii biblijnej, do drzewa, pod którym pierwsi rodzice sprzeciwili się Bogu. Teraz choinka jest symbolem powrotu do pierwotnej miłości do Boga. Patrząc na choinkę możemy zacząć od naprawienia tych momentów, w których nasza droga nie była prosta. Pan Bóg od razu przy drzewie rajskim zapowiedział, że chce być blisko człowieka, więc Boże Narodzenie jest momentem, gdy Jezus przychodzi do człowieka, żeby go pozbierać.

- Czyli Ksiądz nie jest przeciwnikiem szybkiego ubierania choinki? Za czasów naszych dziadków odbywało się to w Wigilię…
- Chciałbym, aby ta piękna tradycja wróciła, ale trudno teraz stawać do tego w wielkiej opozycji, bo to by chyba dużo nie zmieniło. Trzeba po prostu ten czas mądrze wykorzystać. Bardzo pięknie kiedy ubiera się choinkę w Wigilię. Moglibyśmy walczyć z tymi wczesnymi symbolami, ale czy ta droga coś by zmieniła? Chyba nie. 

- Czy jest przepis na wzorową katolicką Wigilię? I nie myślę tutaj o potrawach. 
- Jest to wyjątkowy dzień i trzeba go więc przeżyć wyjątkowo. Towarzyszy nam w tym dniu post od pokarmów mięsnych. Jest to tradycja, ale warto ją zachować, bo to przygotowanie ciała pięknie nas nastraja. Już nie powiem, że człowiek robi się głodniejszy, ale oczywiście również (śmiech). Bardziej przez to nasze ciało czeka na tę kolację. 
Pięknie byłoby, gdyby ten wyjątkowy posiłek rozpoczął się od modlitwy i od odczytania fragmentu Pisma Świętego. Modlitwa także ośmieli wiele rzeczy, pomoże złożyć niektóre życzenia, które dzisiaj - w różnych sytuacjach nie należą do prostych. I oczywiście piękny gest łamania opłatkiem, a po spożyciu posiłku wspólne śpiewanie kolęd, którym chwalimy Boga, a z drugiej strony łączymy się wspólnotowo. Wtedy mówimy jednym głosem.

- Ksiądz wspomniał o życzeniach. Czy to nie jest tak, że my przestaliśmy je składać, a po prostu je „klepiemy”. Pada słynna zbitka trzech słów: „zdrowia, szczęścia, pomyślności”… 
- Zdrowia, szczęścia, pomyślności – tak jest najłatwiej. Nieraz mamy problem z wyrażeniem naszych uczuć, nawet naszym bliskim, a trzeba pewne rzeczy wypowiedzieć. Najpiękniej byłoby gdybyśmy włożyli wysiłek i złożyli życzenia indywidualne, od serca. Powiedzmy dwa słowa, ale niech one popłyną z serca.

- Co powiedziałby Ksiądz ludziom, dla których nadchodzące święta to nie Boże Narodzenie tylko po prostu tradycja?
- Chyba nie ma piękniejszego momentu, żeby pokazać niezwykłość naszej wiary. Osobom, które deklarują się jako niewierzące powiedziałbym, aby były w ten czas z nami, bo być może to będzie dobry moment otwarcia. Mamy nasze tradycje i wolne miejsce przy stole pokazujące także, że jesteśmy otwarci na wszystkich.

Rozmawiała Agnieszka Groń